Vers van het land

Pas getrouwd stortte ik me op de nobele taak van huisvrouw. Ik was geen huisvrouw volgens het boekje vrees ik, het moest wel leuk blijven. Dat ik bleef werken en manlief niets deed in het huishouden was toen de gewoonste zaak van de wereld. Mijn oplossing was de verplichte zaken zo snel mogelijk afraffelen en als er apparaten waren die me daarbij konden helpen kwamen die in huis om tijd overhouden voor leukere dingen.

Wat ik geen straf vond om te doen was koken. Eindelijk zelf uitmaken wat de pot schaft. Nooit meer die gruwel-snijbonen uit blik en alles vers en alleen wat ik lekker vond. En wat krijg je verser dan vers dan uit je eigen moestuin? Dat leek me echt geweldig.

Waar ik de tijd vandaan haalde weet ik niet, maar het tuintje werd gehuurd en lustig zaaide en pootte ik het propvol. Je hebt zo van die zaken waar je je achteraf afvraagt: was dat nou wel een goed idee? De heren van het moestuinbestuur vonden het in ieder geval bij voorbaat al niets een vrouw met een moestuin en ik kreeg een van de droogste tuinen aangewezen. Wilden ze zichzelf bewijzen dat ze gelijk hadden? Wat dat betreft heb ik die wel even een poepie laten ruiken. Er schijnen jaren te zijn dat niet alles lukt in een moestuin, nou niet dát jaar en niet in mijn tuin. Het was een verschrikkelijk nat jaar, de tuinen verzopen, maar u begrijpt, niet mijn tuin. Het werd een superoogst. Ik leek wel een reclamemeisje voor verse groenten van het land als ik met mijn overvolle manden naar huis fietste. Dat alles geoogst wordt binnen een paar maanden en je dat niet kan bijhouden met opeten was even een kleine misrekening. Ook dat er daarna maanden volgden zonder oogst. Een moestuin voor altijd lekker vers eten bleek een illusie. Zelfs na studie van zaai- en oogsttijd. Toch was het een geweldige ervaring die ik niet had willen missen. Het ontdekken van de eerste minibloemkool is echt een prachtige gevoel. Helaas, het hele proces voldeed niet aan mijn lijfspreuk dat het wel leuk moest blijven. Dagen stond ik in de keuken, niet om te koken maar om diepvrieszakjes te vullen. Dat was de bedoeling niet. 

De moestuin werd weer opgezegd en de heren leken blij dat ze weer met mannen onder elkaar waren, dat was wel jammer. Verse groenten zijn nog steeds mijn favoriet, ze komen alleen sindsdien uit de winkel.